Kategoria: dieta

Coraz większa liczba osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego sięgając po probiotyki – produkty zawierające tak zwane „przyjazne” bakterie, które wypełniają jelita.

Wielu chorych po 4 miesiącach we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Czemu? Naukowcy jeszcze nie wiedzą, co powoduje wrzodziejące zapalenie jelita grubego i innych choroby zapalnych jelit. Więc znalezienie skutecznych metod leczenia jest wyzwaniem. Kilka rodzajów leków może pomóc w zmniejszeniu stanu zapalnego, poprawie objawów oraz osiągnięciu remisji. Ale wiele osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego chce także stosować metody bardziej naturalne.

Dwóch z pięciu pacjentów z chorobą zapalną jelit stosuje probiotyki regularnie, tak sugerują ostatnie badania. Dzieci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego również często otrzymują probiotyki od rodziców.

Jak probiotyki wpływają na błonę śluzową jelit?

Probiotyki działają według różnych mechanizmów. Po pierwsze, działa jako bariera; uszczelniają komski jelitowe blisko granicy i poprzez konkurencyjne hamowanie nie dopuszczają złych bakterii do miejsc w których mogą powodować uszkodzenia. Po drugie, probiotyki wzmacniają wytwarzanie śluzu więc pacjenci będą mieli grubszą warstwę śluzu, który chroni przed inwazją bakterii chorobotwórczych. Po trzecie, probiotyków powodują stymulację układu odpornościowego u pacjenta powodując wydzielanie immunoglobulin (Ig) ochronnych, takich jak wydzielniczych IgA i wielu substancji ochronnych i bakteriocyny do światła jelita. Wreszcie, probiotyki działają przeciwzapalnie.

Probiotyki mogą stymulować komórki dendrytyczne, aby powodują, że są nieco mniej czułe i nieco mniej reaktywne dla bakterii w obrębie światła jelita. Ten ostatni mechanizm wydaje się być szczególnie ważny we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Ale czy one naprawdę działają?

Szczerze mówiąc, jeśli chodzi o choroby zapalne jelit, takie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, nie mamy prawie żadnych dowodów naukowych, że są one korzystne.

Idiopatycznej zapalnej choroby jelita grubego cechuje przewlekłe zapalenie przewodu pokarmowego. Przebieg choroby obejmuje okresy zaostrzeń przemian z okresami remisji. Pod warunkiem, idiopatycznej zapalnej choroby jelit, choroby dwa, choroba Crohna i wrzodziejące zapalenie okrężnicy.

Wielu chorych po 4 miesiącach we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

W wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zapalenie zlokalizowane w pewnych częściach okrężnicy, natomiast w chorobie Crohna wszędzie w przewodzie pokarmowym od jamy ustnej do odbytu można zapalnym.

Typowe objawy choroby obejmują ból brzucha (ból brzucha), biegunka, krwawienie z jelit, utrata białka i gorączkę.

Do tej pory niewiele dodatnie korelacje czynników dietetycznych i choroby.

Wysokie spożycie przetworzonych węglowodanów (rafinowanych) został zaproponowany przez wielu za czynnik związany z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Nie jest jasne, czy wysokie spożycie cukru poprzedza czy też jest konsekwencją choroby.

Przemawia na korzyść drugiego wydłużenia czasu zaobserwowano zużycia cukru u pacjentów z chorobą Crohna, jako konsekwencja ich zwiększonego zapotrzebowania na energię. Przeprowadzono dwa badania, spożycie cukru u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna okazało się być niezależnym czynnikiem ryzyka rozwoju choroby.

Próbuje łączyć spożywania kawy i napojów alkoholowych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego nie pracowała, oprócz kontrowersyjnego ujemnej korelacji między alkoholem a występowaniem wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Zużycie zbóż z konserwanty żywności i żywności z fast food (fast food) również zostało zasugerowane jako możliwie związane z chorobą zapalną jelit.

Konieczne prawidłowe odżywianie

Powszechnie przyjmuje się, że zdrowa dieta jest kluczowym czynnikiem w utrzymaniu zdrowia populacji ogólnej. U pacjentów z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, odpowiednią dietę za bardziej niż to konieczne.

W rzeczywistości, jak najlepiej widać stanu odżywienia pacjenta, tym lepsza odpowiedź na leczenie. Jednak brak spożycia składników odżywczych (niedożywienie) jest czymś powszechnym u tych pacjentów.

Niedożywienia mogą wystąpić ze względu na:

· Zmniejszone spożycie żywności, szczególnie w okresach boomu i anoreksji.

• Zmniejszenie wchłanianie składników pokarmowych, w związku z występowaniem stanów zapalnych, w niektórych częściach przewodu pokarmowego.

; Odżywczy straty poprzez biegunki i krwawienia.

· Interakcje pomiędzy lekami i składników odżywczych.

· Interwencja chirurgiczna w jelitach (enterektomis).

Prawdą jest, że istnieje program diety, który może być stosowany do wszystkich pacjentów. Tworząc diet należy uznać: o wykrywanie choroby (to znaczy, co obserwuje się części zapalenia przewodu pokarmowego), istnienie niedrożności jelit i obecność tak zwanych zespół krótkiego jelita.

Jednakże ilości kalorii, a białko powinno być takie, aby utrzymać wagę ciała i uzyskania normalnego wzrostu u dzieci i dorosłych cierpiących na wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Crohna.

Wszystkie grupy żywności

Zrównoważona dieta powinna zawierać pokarmy ze wszystkich grup żywności, aby zapewnić w ten sposób odpowiednią podaż organizmowi węglowodanów, białek i tłuszczów.

Węglowodany są głównym źródłem energii ciała. Istnieją dwa rodzaje węglowodanów: cukry proste i złożonych węglowodanów (skrobi i włókien).

Cukry proste może pochodzić z cukier, miód, dżem, cukierki, słodycze, ciastka i cukrów naturalnych z mleka i owoców lub soków.

Cukry proste może powodować problemy u pacjentów, a ich wysokie spożycie może powodować (lub zwiększyć) biegunkę. Biegunka może być kontrolowane w pewnym stopniu przez zmniejszenie zużycie świeżych, całych napojów i skoncentrowane soki owocowe.

Białka stanowią materiał strukturalny ludzkich komórek ciała, a jednocześnie regenerację tkanek, i przyczyniają się do produkcji enzymów niezbędnych do trawienia i przyswajania składników odżywczych.

Pokarmy bogate w białko wysokiej wartości biologicznej są mięso, kurczaka, ryby, jaja, nabiał i warzywa.

Idiopatyczną chorobę zapalną jelit mają tendencję do utraty białka z powodu ostrej biegunki. Oznaki niedostatecznego spożycia białka jest utrata mocy i matowych i słabych paznokci.

Tłuszcz jest skoncentrowana forma energii „izoluje” organizm i chroni najważniejsze organy.

Ludzie, którzy mają problemy z ich wagi (niedowaga) zaleca się spożywać pokarmy, które zawierają korzystne rodzaje tłuszczu, takie jak tłuste ryby, margaryny roślinne, olej z oliwek i orzechów.

Tłuszcz może jednak powodować problemy u pacjentów, którzy zapalenie dużych części jelita cienkiego lub poddane enterektomi. W tych ludzi, bo nie ma złego wchłaniania (tj niekompletne absorpcji) tłuszczu, zaleca się dietę o niskiej zawartości tłuszczu.

Ogólne zalecenia żywieniowe

1. Pij dużo płynów (8-10 szklanek dziennie), aby uniknąć odwodnienia w przypadku wystąpienia ciężkiej biegunki i zapobiega zaparciom.

2. Gdy choroba jest w remisji, spożywać pokarmy bogate w błonnik. Ale jeśli nie ma zwężenia jelit, unikać surowych owoców i warzyw.

3. Jeśli choroba jest na wzrost, aby przestrzegać diety o niskiej zawartości pozostałości (czyli węglowodanów ryż, makaron, ziemniaki, chleb), aby dać czas na odpoczynek jelit.

4. Unikaj produktów mlecznych, jeśli masz nietolerancję laktozy (cukier mleczny).

5. Rób częste małe posiłki, które zawierają pokarmy bogate w białko (takie jak ryby lub kurczaka).

6. Ograniczenie kofeiny, alkoholu i sorbitol (jest słodzik).

7. Unikaj żywności, które wytwarzają gazy trawienne (takich jak brokuły, kapusta, kalafior, brukselka, soczewicy, cebuli, papryki i napojów gazowanych).

8. Ograniczenie jedzenia tłustych potraw.

9. skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem bo potrzebujemy odżywczym. Nie należy przyjmować bez ich zgody.

Co dzieje się z ciałem, gdy dieta jest niewystarczająca

Brak / zaburzenia wchłaniania Spójność

Żelaza, witaminy B12, kwasu foliowego niedokrwistość

Witamina K krwawienie, zasinienie

Słabe trawienie węglowodanów i tłuszczu, wzdęcia, biegunka, gaz

Energia, białko, tłuszcz, węglowodany Opóźniony wzrost

Kalorii, białka, żelaza w Zaburzenia miesiączkowania

Kalorii, białka, tłuszczu, węglowodanów utraty mięśni

Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego zwykle cierpią z powodu utraty wagi i niedoboru składników odżywczych, głównie z powodu złego wchłaniania, zmniejszenia spożycia żywności, zwiększonych straty składników odżywczych i skutków ubocznych leków.

Wielu chorych po 4 miesiącach we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Ważne jest, aby zrozumieć, jak właściwa dieta może znacznie pomóc w skutecznym leczeniu choroby, indukcji remisji i łagodzenia objawów, dlatego pacjenci powinni zwracać szczególną uwagę na dietę podczas wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

W trakcie choroby apetyt jest zwykle zmniejszony z powodu objawów oraz leków, dlatego – małe i częste posiłki są bardziej skuteczne niż większe porcje jedzenia. Każdy pacjent powinien prowadzić dziennik w którym zapisuje które pokarmy są „niebezpieczne” dla niego i zintensyfikowane jak te które powodują nieprzyjemne objawy, po to aby aby ich uniknąć.

Zazwyczaj „niebezpieczną” żywnością są tłuste i smażone potrawy, orzechy, rośliny strączkowe, produkty pełnoziarniste, surowe warzywa i owoce ze skórką, cytrusy i inne kwaśne pokarmy. Mleka należy unikać tylko w przypadku nietolerancji laktozy.

Zwykle „bezpieczną” żywnością jest biały chleb, makaron, ryż, ziemniaki puree, również gotowane warzywa, owoce bez skórki, kurczak, indyk i ryby. Jednakże, bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że każdy pacjent jest inny i „bezpieczna” i „niebezpieczna” żywność zmienia się w każdym przypadku.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Suplementy multiwitaminowe mogą pomóc pacjentom z niedoborami składników żywieniowych. Najczęstsze wykrywane braki to witaminy rozpuszczalne w tłuszczach A, D, E, K, wapń, żelazo, cynk, kwas foliowy i witaminy B12 i C.

Badania laboratoryjne są niezbędne dla lekarza w celu wykrycia niedoborów oraz zaproponowania odpowiedniego preparatu zastępczego.

Podsumowując, pacjenci powinni być szczególnie ostrożni w trakcie układania swojej diety, dostarczając wszystkich niezbędnych składników odżywczych, które w znaczący sposób przyczyniają się do lepszego przebiegu choroby.