Prednizon – jest syntetycznym kortykosteroidem, który jest szczególnie skuteczny jako lek immunosupresyjny. Jest on stosowany w leczeniu niektórych chorób zapalnych (takich jak umiarkowane reakcje alergiczne), niektóre choroby autoimmunologiczne, oraz (w większych dawkach) niektóre rodzaje raka, ale ma znaczące niekorzystne skutki uboczne.

Wielu chorych po 4 miesiącach we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego notuje trwałą remisję po zastosowaniu protokołu DLS → czytaj więcej

Zastosowania medyczne

Prednizon jest używany w dawki 5-60 mg / dzień w różnych chorobach w tym w leczeniu: astmy, chorób reumatycznych, alergicznych, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Crohna , niewydolności nadnerczy, hiperkalcemii z powodu raka, zapalenia tarczycy, zapalenia krtani, ciężkiej gruźlicy, pokrzywce (pokrzywka), lipidowym zapaleniu płuc, zapaleniu osierdzia, stwardnieniu rozsianym, zespole nerczycowym, aby złagodzić skutki półpaśca, toczniu, miastenii, chorobie Meniere’a , a jako część gólnej puli leków leczenia farmakologicznego, aby zapobiec odrzutowi organu po transplantacji organu.

Prednizon stosowanu jest również w leczeniu migreny, bólu głowy i bólu klastrowego głowy oraz ciężkiego owrzodzenia aftowego. Prednizon jest stosowany jako lek przeciwnowotworowy.  Jest ważnym lekiem w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej, nieziarniczego chłoniaka, chłoniaków nieziarniczych, szpiczaka mnogiego i innych nowotworów wrażliwych na hormony, w połączeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi.

Prednizon są również stosowane do leczenia reakcji Herxheimera powszechnej w terapii kiły. Prednizon jest także stosowany w celu opóźnienia pojawienia się objawów dystrofii mięśniowej Duchenna i zapalenia błony naczyniowej oka. Mechanizm opóźniania objawów jest nieznany.

Jest także czasem stosowany w leczeniu wrodzonego przerostu nadnerczy. Prednizon jest również stosowany w leczeniu sarkoidozy. Prednizon mogą być stosowany w leczeniu niewyrównanej niewydolności serca, zwłaszcza niewydolności serca.

 

Efekty uboczne 

Krótkoterminowe skutki uboczne, jak w przypadku wszystkich glikokortykosteroidów, to wysoki poziom glukozy we krwi (szczególnie u pacjentów z cukrzycą lub z zastosowaniem innych leków, które zwiększają poziom glukozy we krwi, takich jak takrolimus) oraz zatrzymanie płynów.

Najnowsze badania dowodzą, iż L-formy bakterii są przyczyną choroby

Może również powodować depresję lub objawy depresji i lęku u niektórych osób.

Długoterminowe skutki uboczne to zespół Cushinga , zespół demencji steroidowej, przyrost masy ciała, osteoporoza, jaskra i zaćma, cukrzyca typu 2 oraz depresja po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu.

Poważne efekty uboczne

  • zwiększony poziom cukru we krwi u cukrzyków
  • trudności w kontrolowaniu emocji
  • trudności w utrzymaniu toku myślenia
  • przybranie na wadze
  • immunosupresja
  • silny obrzęk twarzy
  • depresja, mania , psychoza lub inne objawy psychiatryczne
  • nietypowe zmęczenie lub osłabienie
  • splątanie / niezdecydowanie
  • zaburzenia pamięci i uwagi (zespół otępienia steroidowego)
  • rozmazany obraz
  • ból brzucha
  • wrzód trawienny
  • bolesne biodra i ramiona
  • osteoporoza indukowana
  • rozstępy
  • martwica kości – tak samo jak jałowa martwica
  • bezsenność
  • ciężkie bóle stawów
  • zaćma lub jaskra
  • niepokój
  • czarny stolec
  • ból brzucha i wzdęcia
  • ciężki obrzęk
  • owrzodzenia jamy ustnej lub suchość w ustach
  • martwica jałowa
  • stłuszczenie wątroby

Mniej poważne efekty uboczne

  • nerwowość
  • trądzik
  • wysypka na skórze
  • apetyt
  • nadpobudliwość
  • zwiększone pragnienie
  • częste oddawanie moczu
  • biegunka
  • zmniejszona flora jelitowa
  • ból nóg / skurcze
  • wrażliwe zęby

 

Wycofanie

Wielkość i szybkość zmniejszania dawki kortykosteroidów powinna być ustalana na podstawie indywidualnych przypadków, z uwzględnieniem leczonego schorzenia oraz indywidualnych czynników takich jak prawdopodobieństwo nawrotu choroby i czasu trwania leczenia kortykosteroidami. Stopniowe wycofywanie kortykosteroidów należy rozważyć u tych, u których powrót choroby jest mało prawdopodobny oraz spełniają nastepujące cechy:

  • chory otrzymywał więcej niż 40 mg prednizolonu (lub równoważnik) na dobę przez okres dłuższy niż 1 tydzień
  • chory otrzymywał dawek w godzinach wieczornych;
  • chorego leczono dłużej niż 3 tygodnie
  • chory niedawno otrzymał powtarzające sie dawki leku
  • inne możliwe przyczyny,  głównie niewydolność kory nadnerczy

Podawanie układowych kortykosteroidów można nagle zatrzymać u tych chorych, u których prawdopodobieństwo nawrotu choroby jest niskie.

Podczas wycofania kortykosteroidów, dawka może być zmniejszona szybko do dawek fizjologicznych (odpowiednik prednizolonu 7,5 mg na dobę), a następnie zmniejszana wolniej. Ocena choroby może być potrzebna podczas wycofywania leku w celu upewnienia sie, że nie występuje nawrót choroby.